عوامل تشدیدکننده پارکینسون
سرشیر: بیماری پارکینسون وضعیتی است که منجر به مشکلاتی در حرکت، خواب، سلامت روان و غیره می شود. هیچ درمان کاملی تا کنون برای آن ابداع نشده است اما داروها و درمان هایی برای کاستن علائم آن مانند لرزش، مشکل در صحبت کردن و انقباضات دردناک عضلانی وجود دارد.
به گزارش سرشیر به نقل از ایسنا، این بیماری یکی از شایع ترین اختلالات سیستم عصبی بشمار می رود که اولین بار از طرف دانشمند بریتانیایی، جیمز پارکینسون در سال ۱۸۱۷ میلادی توصیف شد و نام وی روی این بیماری قرار گرفت.
در پارکینسون که یک بیماری پیشرونده مزمن است افراد، مبتلا به لرزش در اندام ها و کندی حرکت می شوند. در ادامه روند بیماری، مبتلایان ممکنست گرفتار اختلالات حافظه و تغییر رفتاری شوند. این در حالی است که مشکلات روان همچون استرس و افسردگی نیز در مبتلایان بسیار شایع است و حدود یک سوم این افراد با دیابت دست و پنجه نرم می کنند.
دکتر آدیتیا گوپتا، جراح مغز و اعصاب در این زمینه می گوید: این بیماری زمانی رخ می دهد که سلول های عصبی در مغز خصوصاً در بخش توده سیاه به تدریج از کار می افتند یا می میرند. این سلول ها دوپامین تولید می کنند که یک انتقال دهنده عصبی ضروری برای هماهنگی حرکات بدن است. با کاهش سطح دوپامین، افراد مبتلا به پارکینسون گرفتار لرزش، سفتی، کندی حرکت و اختلال در تعادل و هماهنگی اجزای بدن می شوند.
علت دقیق بیماری پارکینسون هنوز بطور کامل شناخته نشده است، اما اعتقاد بر این است که عامل ژنتیکی می تواند در مبتلاشدن به آن نقش داشته باشد.
سن نیز یک عامل خطر مهم در پیدایش این بیماری است. پارکینسون عموما برای سنین بعد از ۶۰ سال مشاهده می شود اما برمبنای آمارها حدود ۵ تا ۱۰ درصد افراد حتی قبل از ۵۰ سالگی هم به این بیماری مبتلا می شوند. در اروپا تخمین زده می شود بین ۱ تا ۲ درصد از افراد بالای ۶۵ سال مبتلا به بیماری پارکینسون باشند.
چه عواملی می توانند علایم پارکینسون را تشدید کنند؟
به گزارش یورونیوز، در صورت مبتلاشدن به پارکینسون، مواردی وجود دارند که می توانند این بیماری را بدتر کنند. این عوامل عبارتند از:
۱. استرس: واکنش طبیعی بدن به استرس شامل افزایش تنش عضلانی و بالا رفتن ضربان قلب است که می تواند موجب تشدید لرزش و سفتی عضلات در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون شود.
مهارتهای مدیریت استرس مانند تمرکز حواس، مدیتیشن و تمرین های تمدد اعصاب می توانند با تقویت و آرام کردن سیستم عصبی به کاهش این اثرات کمک کنند.
۲. کم خوابی: خواب ناکافی یا بی کیفیت، ریتم طبیعی بدن را مختل می کند و منجر به افزایش خستگی و بدتر شدن علایم حرکتی در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون می شود. فراهم کردن زمینه خواب خوب و رسیدگی به اختلالات خواب با کمک پزشک برای مدیریت علایم پارکینسون بسیار اهمیت دارد.
۳. بیماری یا عفونت: هر گونه بیماری یا عفونت می تواند استرس بیشتری را بر بدن وارد کند و منجر به بدتر شدن موقت علایم پارکینسون شود. برای افراد مبتلا به بیماری پارکینسون مهمست که به سرعت به هر گونه بیماری یا عفونت رسیدگی کنند و مراقب حفظ سلامت کلی خود باشند.
۴. زمان یا دُز دارو: زمان و دز مناسب داروها برای مدیریت موثر علایم پارکینسون ضرورت دارد. اگر داروها طبق دستور مصرف نشوند در کنترل علایم ممکنست نوسان رخ دهد.
۵. تغذیه نامناسب: سوءتغذیه یا کم آبی می تواند بر جذب دارو و سلامت کلی تأثیر بگذارد و بطور بالقوه علایم پارکینسون را بدتر کند. حفظ یک رژیم غذایی متعادل متشکل از غذاهای مغذی می تواند موثر باشد و اثربخشی داروهای پارکینسون را افزایش دهد.
۶. عدم تحرک: فقدان فعالیت بدنی می تواند به سفتی و ضعف عضلانی و بدتر شدن علایم حرکتی کمک نماید. این در حالیست که ورزش منظم و حرکات کششی می تواند به بهبود تحرک، تعادل و عملکرد کلی بدن کمک نماید. ترشح اندورفین در نتیجه ورزش نیز می تواند به کاستن علائم افسردگی و اضطراب یاری برساند.
۷. داروهای خاص: برخی داروهای خاص مانند داروهای ضد روان پریشی، ضد تهوع و ضد افسردگی می توانند با سطح دوپامین تداخل کرده یا علایم حرکتی را تشدید کنند.
منبع: سرشیر
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب