محققان پی بردند؛
رژیم فستینگ می تواند از سلامت روده با افزایش سن محافظت کند
سرشیر: طبق یک مطالعه جدید روی موش ها، رژیم فستینگ ممکنست سلامت روده را با افزایش سن حفظ کند.
به گزارش سرشیر به نقل از مهر به نقل از مدیکال نیوز، مطالعات اخیر نشان میدهد که رژیم غذایی فستینگ ممکنست فواید سلامتی دیگری به جز کاهش وزن داشته باشد، مانند محافظت در مقابل دیابت نوع ۲، بیماریهای قلبی عروقی و سرطان.
مطالعه جدید پژوهشگران کالج پزشکی استئوپاتی آریزونا نشان داد که رژیم فستینگ ممکنست به صیانت از روده کوچک با افزایش سن، کمک نماید.
محققان از مدل موشی استفاده کردند که برای تسریع پیری آنرا اصلاح ژنتیکی کرده بودند. یک گروه از موش ها همیشه غذا در دسترس داشتند، در صورتیکه گروه دیگر فقط در چرخه های متناوب ۲۴ ساعته به غذا دسترسی داشتند.
پس از ۸ ماه، دانشمندان دریافتند موش هایی که در برنامه فستینگ بودند، وزن کمتری به دست آوردند و تغییرات ساختاری در روده کوچک خود داشتند که با کنترل بهتر گلوکز و کاهش التهاب همراه بود.
«اسپنسر وروگوپ»، نویسنده ارشد این مطالعه، اظهار داشت: «مطالعه ما نشان میدهد که رژیم فستینگ یک تمرین غذایی مفید برای کنترل افزایش وزن، بهبود سطح گلوکز خون، و ارتقای اثرات مثبت روده ای با کاهش التهاب و استرس اکسیداتیو و در عین حال تغییر ساختار روده است.»
برای این مطالعه، پژوهشگران بر روی بخش خاصی از روده کوچک به نام ژژنوم تمرکز کردند.
ژژونوم دومین ناحیه از سه ناحیه روده کوچک است که مسئول ادامه هضم غذا و جذب مواد مغذی و آب از غذا است، تا از آنها در سایر مناطق بدن استفاده گردد.
وروگوپ توضیح داد: «با افزایش سن پستانداران، تغییرات ذاتی مخربی در مورفولوژی روده کوچک ایجاد می شود که بر توانایی جذب مواد مغذی و حفظ ساختار آن تأثیر می گذارد.»
او اظهار داشت: «مطالعه ما نشان میدهد که یک رژیم فستینگ ممکنست با بازگرداندن ژژنوم به نسخه "جوان تر" خود از این تغییرات در رابطه با افزایش سن پیشگیری کند.»
در پایان مطالعه، پژوهشگران مشاهده نمودند که بهبود در سلامت و ظاهر روده کوچک در موش های ماده بیش از موش های نر بود.
با این حال، دانشمندان دریافتند که تأثیر رژیم فستینگ بر سطح قند خون در موش های نر قویتر از موش های ماده بود. با این وجود، معین نیست که آیا تفاوت های جنسی در متابولیسم قند در موش ها در مورد انسان نیز صدق می کند یا خیر.
برای مرحله بعدی این تحقیق، دانشمندان قصد دارند عمیق تر به آن چه که ممکنست پشت این تفاوت های جنسیتی باشد، بپردازند.
رژیم غذایی فستینگ یک برنامه زمان بندی شده برای غذا خوردن در دوره های زمانی معین و سپس امتناع از غذا برای مدت طولانی است.
چندین روش مختلف فستینگ متناوب وجود دارند که تعدادی از الگوهای محبوب تر آن عبارتند از: غذا خوردن با محدودیت زمانی، که در آن مدت زمان نخوردن ۱۲، ۱۴ یا ۱۶ ساعت طول می کشد و دوره غذا خوردن در ساعات باقی مانده روز است، یا روش ۵: ۲، که در آن فرد ۲ روز در هفته فقط ۵۰۰ کالری مصرف می کند و سپس برای ۵ روز باقی مانده بطور معمول غذا می خورد.
برخی از کارشناسان، بهترین نوع این رژیم را آن مدلی می دانند که فرد پس از ساعت ۸ شب تا ساعت ۸ بامداد روز بعد غذا نخورد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب